De deken van de orde van advocaten is een onderzoek gestart tegen de landsadvocaat, het Haagse advocatenkantoor Pels Rijcken & Droogleever Fortuijn. Aanleiding is de rol van de landsadvocaat bij de Catshuisbrand, waarbij vijf jaar geleden de 49-jarige schilder Aart de Lijster om het leven kwam.
Het onderzoek van de deken draait om de vraag of de raadslieden onder wie landsadvocaat Bert-Jan Houtzagers zich mogelijk niet hebben gedragen als een goed advocaat betaamt en daarmee het aanzien van de advocatuur hebben geschaad’.'
Uit het TNO-rapport dat de landsadvocaat heeft achtergehouden blijkt dat de overheid verantwoordelijkheid draagt voor de fatale brand die schilder De Lijster het leven kostte. TNO ontdekte dat het vuur ontstond door het vlam vatten van thinner tijdens werk-zaamheden in het Catshuis, maar dat de onbehandelde en brandbare wandbekleding de brand bliksemsnel aanjoeg tot een explosieve brand.
Volgens TNO waren het de landsadvocaat en enkele ambtenaren die de naspeuringen van het onderzoeks-instituut lieten stilleggen en de resultaten in de kluis hielden vanwege mogelijke politieke gevolgen.
Lees ook:Rampenoefening loopt uit de hand
Lees ook:Spoeddebat over brand in het Catshuis
Lees ook:Balkenende-Blues (1): onzorgvuldig, onjuist en onvolledig
Lees ook:Overzicht gesneuvelde militairen in Afghanistan
Lees ook:Politie toont beelden verdachte brandstichting
Het onderzoek van de deken draait om de vraag of de raadslieden zich mogelijk niet hebben gedragen als een goed advocaat betaamt en daarmee het aanzien van de advocatuur hebben geschaad’.
De geschiedenis herhaalt zich steeds weer alleen met andere ingrediënten. De advocatenkantoren Pels Rijcken & Droogleever Fortuijn (de landsadvocaat), Nauta Dutilh, De Brauw Blackstone Westbroek, Houthoff Buruma e.a. wonnen in 2003 een Big Brother Award wegens het opdracht geven tot het achterhalen van allerlei privacygevoelige informatie en het ‘helen’ daarvan. De directie en het personeel van Mariëndijk Intermediair BV vergaarden de informatie uit gesloten bronnen door met listige kunstgrepen naar allerlei denkbare instanties en bedrijven te bellen.
Het College Bescherming Persoonsgegevens geeft toe dat het opdrachten heeft gezien van advocatenkantoren waar expliciet in stond dat de opdrachtgever langs reguliere weg niet in staat was om aan de informatie te komen en dat de opdrachtgevers strafbaar handelden door uitlokking van schending van de geheimhoudingsplicht, opzet- cq schuldheling en door illegaal verkregen gegevens te verwerken. “Als je informatie gaat vragen over iemands belastinggegevens, kenteken, bankrekeningen, banksaldi, justitiële veroordelingen en inkomsten dan weet je dat je informatie aan het vragen bent, die je zonder toestemming van de betrokkene niet mag krijgen. Advocaten, banken en verzekeraars horen te weten dat ze om informatie vragen die alleen onrechtmatig verkregen kan worden”, aldus de privacytoezichthouder.
Het Openbaar Ministerie heeft de opdrachtgevers, die in zekere zin allemaal medeplichtig waren nooit vervolgd. Juist vanwege hun maatschappelijke positie en beroepsethiek moesten ze begrijpen dat het ging om vertrouwelijke informatie die langs de legale weg niet te achterhalen is. Spraakmakend voorbeeld is Jhr. Mr. A.W. Beelaerts van Blokland. Hij is sinds 2006 raadsheer bij het Gerechtshof ’s-Gravenhage en lid van het college van Afgevaardigden van de Orde van advocaten. Voorheen was hij Deken van de Orde van advocaten bij de Hoge Raad der Nederlanden en lid van een aantal overlegorganen van de Orde van advocaten. Als curator vraagt hij dat de ondernemingen onderzocht moeten worden op correcte afdracht van premies- en loonbelasting in de jaren 2002 en 2003. Zie pagina 11, document nummer 4. Een ander immoreel toonbeeld is Frank Warendorf, die als advocaat bij Pels Rijcken & Droogleever Fortuijn werkt. Zijn praktijk bestaat voornamelijk uit bodemverontreiniging zaken met kostenverhaalsacties voor de Staat. Zie pagina 4 en 5.
Bob Hoogenboom, hoogleraar Fraudewetenschappen aan de Nyenrode Universiteit: “De opdrachtgevers van Mariëndijk Intermediair BV konden weten dat de informatie illegaal verkregen was. Die bedrijven hebben boter op hun hoofd. Enerzijds benadrukken ze het belang van eerlijk en transparant bestuur en zakelijke ethiek, anderzijds maken ze gebruik van dit soort schimmige methodes om aan informatie te komen.” Bovendien bleek uit de praktijkvoorbeelden op de KSU cursus beslagrecht dat de meeste advocaten op de hoogte waren van de werkwijze van Mariëndijk Intermediair BV, zegt docent mr. Pablo van Klinken.
http://www.michelkraay.nl/michel-kraay-opdrachten.php?Section=1