Categorie: "ICT"

Mijn Overheid te ambitieus

Volgens ingewijden is het programma Mijn Overheid veel te ambitieus van opzet. Zo zijn de voordelen voor burgers om bij de overheid een internetpagina op te zetten nihil.

De ‘zaken’ die burgers volgens de overheid via hun persoonlijke internetpagina (PIP) kunnen regelen, zijn voor een groot deel al op een andere manier beschikbaar of verkeren nog in een testfase.

Zo maakte het ministerie van Binnenlandse Zaken onlangs met veel bombarie bekend dat voertuigeigenaren voortaan via Mijn Overheid hun persoonlijke voertuiggegevens kunnen inzien. Maar dat kunnen Nederlanders al lang via de website van de Rijksdienst voor het Wegverkeer (RDW).

→

Burger: geen interesse in Mijn Overheid

Het initiatief van de overheid om elke Nederlander een persoonlijke internetpagina aan te bieden slaat niet aan. Burgers zijn nauwelijks geinteresseerd in de webomgeving van Mijn Overheid waarmee ze ‘al hun zaken’ met de overheid kunnen regelen.

Het ministerie van Binnenlandse Zaken, verantwoordelijk voor het project, heeft een webomgeving laten bouwen waar ruim 10 miljoen Nederlanders een zogeheten persoonlijke internetpagina (PIP) kunnen opzetten. Nog geen 10.000 Nederlanders hebben een eigen pagina bij de overheid aangemaakt. Mijn Overheid is in 2006 gestart en is er sindsdien niet in geslaagd de Nederlanders voor de persoonlijke internetpagina te interesseren.

Nerds bij de overheid doen het met Nora

De vooral mannelijke ict’ers die voor het ministerie van Binnenlandse Zaken de afspraken en ontwerpen voor de elektronische overheid vastleggen, in nerdstaal heet dat architectuur, geven elk architectuur-programma van de overheid de naam van een vrouw.

Zo kennen we Nora (Nederlandse Overheids Referentie Architectuur), Marij (modelarchitectuur Rijksdienst), Gemma (gemeentelijke modelarchitectuur), Petra (provinciale architecteur en Wilma (waterschappen). Er zitten nog twee architectuurprogramma’s in de pijplijn: Guusje en Ank.

Gegevens studenten via Google vindbaar

Persoonlijke gegevens van studenten en docenten van de Hogeschool Utrecht (HU) zijn al jaren te vinden op internet.

Via de zoekmachine van Google zijn cijferlijsten, notulen, foto’s en e-mails die op het intranet van de Faculteit Communicatie & Journalistiek zijn gezet, voor iedereen in te zien.

De gegevens stonden in een systeem dat de faculteit gebruikte van 2000 tot 2006. De hogeschool heeft de informatie inmiddels van internet gehaald, maar het duurt nog wel een paar weken voordat de informatie uit het geheugen van Google is gehaald.

Een oud-student heeft de hogeschool er al in 2005 op geattendeerd dat zijn persoonlijke gegevens via internet zichtbaar waren. Maar de HU kwam niet in actie.

Regeringssite gehackt: privacy-data openbaar

Een hacker is er in geslaagd de website van het Engelse parlement te hacken.

Zo kon de Roemeense hacker Unu onder meer beslag leggen op een database met logingegevens en wachtwoorden van parlementsleden en ambtenaren.

Hoe groot het lek in de website is, is niet bekend. Volgens de Engelse website The Register, is de webmaster van de parlementaire website inmiddels geinformeerd. Maar het lek in de UK is nog niet gedicht.

Het geld blijft rollen bij de e-overheid

De overheid blijft ook de komende twaalf maanden meer geld pompen in ICT-projecten. Dat blijkt uit de ICT barometer van Ernst & Young, een peiling onder ruim zeshonderd managers en professionals bij overheid en bedrijfsleven. Terwijl in alle sectoren de investeringen in ICT dalen, groeien de ICT-budgetten bij de overheid.

Jammer dat Ernst & Young niet aangeven welke overheden de grootste afnemers van ICT-projecten zijn. Ik durf te wedden dat het ministerie van Binnenlandse zaken er een van is. Dat ministerie heeft de afgelopen jaren in zoveel mislukte e-overheidsprojecten geinvesteerd, dat het een hele klus zal zijn daar voor de burger nog iets goeds van te maken. Het geld blijft dus rollen!

Privacy burger bij overheid niet in goede handen

Het College Bescherming Persoonsgegevens (CBP) vindt dat de overheid terughoudend moet omgaan met de publicatie van persoonlijke informatie van burgers. Het CBP heeft daarom een aantal richtsnoeren opgesteld dat overheden helpt te beoordelen of publicatie van persoonsgegevens is toegestaan en onder welke voorwaarden.

Je hoort het al: vaagheid troef als het om de privacy van de burger gaat. Wat is een richtsnoer? Volgens Van Dale ‘datgene waarnaar men iets of zichzelf richt’. Ja zo lusten we er nog wel een paar.

→

Minister blijft geld pompen in failliet project

Minister Guusje ter Horst van Binnenlandse Zaken blijft geld steken in het mislukte project GovUnited.

Na het failliet van het e-overheidsprogramma van GovUnited zoekt het project nu de publiciteit met een ideeëncentrale. Via een website kunnen ambtenaren met voorstellen komen voor de verbetering van de dienstverlening aan burgers.

Volgens GovUnited komen er gemiddeld tien suggesties per week binnen. Gezien de begroting van GovUnited komt dat ongeveer neer op 110.000 euro overheidsgeld per suggestie. Wie zal dat betalen? De burger!

Ambtenaar gluurt voor eigen genot

Britse ambtenaren gluurden voor eigen genot in de nationale identiteitsdatabase CIS. Bij een steekproef liepen 34 ambtenaren tegen de lamp. Negen van hen zijn ontslagen.

De gesnapte ambtenaren bekeken de dossiers van bekende personen, vrienden en kennissen en zelfs van partners. Een ambtenaar werd op non actief gesteld omdat hij zijn eigen gegevens opvroeg.

In de database is onder andere de etnische afkomst van 92 miljoen Britten vastgelegd. Verder konden de ambtenaren de resultaten van eventuele lopende onderzoeken wegens fraude inzien, vroegere relaties en bijzondere gewoonten.

→

Parlementair onderzoek over ICT-beleid overheid nodig

Na de VVD heeft ook Kees Vendrik (GroenLinks) kamervragen gesteld over het plan van het ministerie van Economische Zaken om geld te vragen voor software die het voor bedrijven laat ontwikkelen.
Het is heel goed bedoeld. Maar het gesteggel over open source is een symptoom van het gebrek aan politieke en bestuurlijke visie over ICT.

Dus leuk die kamervragen, maar het blijft symptoombestrijding. Er moet een parlementair onderzoek komen over het ICT-beleid van het rijk.  Misschien wel een onafhankelijk onderzoek.

→