Ik heb grote bewondering voor je passie en stand-vastigheid, Laura: ‘Ik ga gewoon op wereldreis’. Ik heb een goed gevoel bij de relatie tussen jou en je ouders. Maar ik ben geen deskundige.
Ik weet ook niets van zeilen. Ik heb het een keertje gedaan met een collega voor wie, net als bij jou is mijn inschatting, zeilen het ultieme leven is. Al moest hij er wel een miezerig ambtenarenbaantje naast houden om z’n zeilpassie te kunnen financieren. Helaas is hij overleden, en – helaas – niet eens op zee.
Laura, ik ben een grote fan van je. Ik ga uit van de puurheid van je passie en van die van je ouders.
Ik hoop dan ook niet dat jij je laat gek maken door allerlei bedrijven die jouw droom willen uitbuiten voor hun succes. Pas dus op voor de COMMERCIELEN! Zij zijn er alleen op uit jouw droom te verstoren. Of ben je er al ingeluisd?
BTW: leuk interview op het jeugdjournaal!
Lees ook:Hijs de zeilen Laura, weg uit dit moeras van bekrompenheid
Lees ook:Wat vindt de politiek van Laura Dekker ?
Lees ook:Laura Dekker overgeleverd aan commercie
Lees ook:Laura Dekker weer boven water
Lees ook:Zeilmeisje Laura blijft onder toezicht jeugdzorg
Ongelovelijk dom van ouders en riskant voor Laura deze actie. Is dit een nieuwe hype? Met het leven van je dochter spelen om haar in een of ander recordlijst te krijgen. Straks staat haar naam niet in die lijst, maar bij de overlijdingsadvertenties. Gewoon naar school toe en wachten tot je 18 jaar bent. Dan kun je “verantwoord” met je leven spelen.
Kijk op Lauradekker.nl voor al haar verhalen.